Πέτρα Ανατολική Θράκης

Πέτρα Ανατολικής Θράκης

Η πατρίδα του Μιχάλη Καραδημητρίου

 

 Η Πέτρα (σημεριμό Kayali) βρίσκεται σε απόσταση 8 χλμ από τον Σκόπελο, βορειοδυτικά των Σαράντα Εκκλησιών. Υπάγονταν διοικητικά στο Βιλαέτι Αδριανουπόλεως, στο Σαντζάκι και Καζά Σαράντα Εκκλησιών και εκκλησιαστικά υπάγονταν στη Μητρόπολη Σαράντα Εκκλησιών. Στις αρχές του 20ου αιώνα ζούσαν 2.000 Έλληνες. Στην κωμόπολη της Πέτρας το ελληνικό στοιχείο διατηρούσε ένα πεντατάξιο δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο. Υπήρχε η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και τα ξωκλήσια του Αγ. Αθανασίου και του Αγ. Ιωάννου του Αποκεφαλιστού, του Προφήτη Ηλία και το Αγίασμα της Αγίας Παρασκευής. Με την αρχή των Βαλκανικών πολέμων το 1912 εισήλθαν στην περιοχή οι Βούλγαροι και παρέμειναν εκεί μέχρι τον Ιούνιο του 1913 όπου και επανήλθε στους Τούρκους. Κατά το Μάρτιο του 1914, Τούρκοι πρόσφυγες περικύκλωσαν το χωριό και πίεζαν τους κατοίκους να φύγουν.  Τον Απρίλιο, υπάλληλοι της Γεωργικής Τράπεζας έκαναν κατάσχεση τα ζώα των κατοίκων. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1915 οι περισσότεροι κάτοικοι της Πέτρας, 700 περίπου οικογένειες, αναγκάστηκαν ύστερα από διώξεις των Τούρκων να καταφύγουν σε γειτονικά χωριά, το Μπουνάρ Χισάρ, τη Γέννα κ.ά καθώς και στην Ελλάδα. Καταστράφηκαν, εντελώς, ο ναός της Κοίµησης της Θεοτόκου και 10 κελιά, γύρω απ' αυτόν, ενώ λεηλατήθηκαν όλα τα αργυρά αφιερώµατα τόυ ναού. Καταστράφηκε, επίσης, το παρεκκλήσι του Αγίου Αθανασίου και ενας νερόµυλος. Το Φεβρουάριο του 1919 ξαναγύρισαν στην πατρίδα τους, όσοι δεν είχαν πεθάνει ή δεν είχαν ζητήσει καλύτερη τύχη στην Βουλγαρία Το 1922 οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία κα την Δυτ. Θράκη. Οι πιο πολλοί από τους Πετρινούς (200 περίπου οικογένειες) κατέφυγαν στην Ν.Πέτρα Σερρών, στη Μονοκκλησιά, Άνω Καμήλα, Ιβηρα Σερρών, άλλοι στην περιφέρεια της Κομοτηνής και Ξάνθης και 25 περίπου οικογένειες στο Καβακλί (Άγιο Αθανάσιο) κοντά στη Θεσ/κη.